TÜRKÜNÜN SÖZLERİ

KAR MI YAÄžMIÅž DÄ°YARBAKIR'IN DAÄžINA Ey Ey Ey
BÃœLBÃœL KONMUÅž BOSTANINA BAÄžINA Yar Yar Yar
YENİ GELMİŞ SARILMANIN ÇAĞINA Ey Ey Ey
REVA MIDIR Yar Yar Yar BEN MURAD ALMIYAYIM

Ah Ä°KBALE ZEVAL ERSE NE VAR SENDE KEMAL VAR
MAÄžRUR-Ä° KEMAL OLMA KÄ° ARDINCA ZEVAL VAR
TEK BAÅžIMA KALSAM ÅžEH-Ä° DEVRANE KUL OLMAM
VİRAN OLASI HANEDE EVLAD-Ü AYAL VAR
REVA MIDIR Yar Yar BEN MURAD ALMIYAM


İKBAL : Baht açıklığı, talih, şans, baht, yüksek bir makama ulaşma hali
ZEVAL : Sonuç, bir şeyin bitmesi, ömrün tükenmesi.
MAÄžRUR : Gururlu, kibirli, kendini beÄŸenmiÅŸ.
ŞAH-I DEVRAN : Zamanın şahı, padişahı.
EVLAD-Ü AYAL : Ev halkı, hanım ve çocuklar
VİRAN : VİRANE : Yıkık, terkedilmiş yer, harabe, ören